Op 21 maart 2012 staat er in de Leeuwarder Courant het volgende: “Zes industriële bedrijven willen in Drachten een kenniscluster voor Noord-Nederland vormen. […] Het project moet leiden tot kennisvergroting en nieuwe hoogwaardige producten.” Het is het begin van een succesvol economisch- en kenniscluster dat tot op heden laat zien wat samenwerking tot stand kan brengen.
Het ICD ontstaat door een noodzaak om onderscheidend te zijn binnen een concurrerende atmosfeer en kenmerkt zich door de vereniging van hightech bedrijven met een HTSM-profiel (High Tech Systemen en Materialen). Het ICD loopt naar eigen zeggen voorop met de verwerking van technologische innovaties. Op hun website schrijven ze over de “big 5” van de hightech: Big Data, 3D-printers, Robotica, Visuele Intelligentie en Renewable Propulsion. Met touwtrekker Philips houdt dit cluster zich bezig met Research & Development en werken de bedrijven samen met kennisinstellingen zoals de Rijksuniversiteit Groningen, hogescholen NHL/Stenden en de Hanze, en ROC Friese Poort.
Het ICD is een schoolvoorbeeld van een economisch cluster en doet ons afvragen wat er zoal ‘slim’ is aan slimme maakindustrie. Gaat het daadwerkelijk om slimme technologieën of hebben we niks aan technologieën wanneer er niet sector-overschrijdend wordt gewerkt?